"Muayene Sırası Kuyruğu" |
Sıra Alışım ve Beklememiz
Mesai
başlamasına beş dakika kala kalktık ve numara alınan bölüme geçtik, boş bir
oturak bulup ihtiyar delikanlıyı oturtarak kendim nüfus cüzdanıyla birlikte
sıraya geçtim. İki doktor için sıra alacağım. Oldukça kalabalık oluyor her
zaman. Önemli olan sıra almaktı gerisi kolaydı bizim için. Yaş 65’in üstünde
olması öncelik tanıyordu sıralamada kısmen de olsa.
Sıra
bana geldiğinde Delikanlının nüfus cüzdanını uzatarak doktorların ismini
söyledim. İki adet sıra numarasını almıştım, biraz rahatlama hissettim içimde.
Oturduğu yere geldim yanına ve dikilmeye başladım duvara yaslanarak. Yorgunluk düşünmüyordum hiç, aklımdan bile geçmiyordu ancak aklım başka şeylerle meşgul ve sıkıntı veriyordu, sürekli ayak değiştirip duruyordum dikkatim dağılsın diye.
Oturduğu yere geldim yanına ve dikilmeye başladım duvara yaslanarak. Yorgunluk düşünmüyordum hiç, aklımdan bile geçmiyordu ancak aklım başka şeylerle meşgul ve sıkıntı veriyordu, sürekli ayak değiştirip duruyordum dikkatim dağılsın diye.
Doktorların
odaları ayrı binalarda olması sıkıntı doğuruyordu bana göre, ya birini
beklerken diğerini kaçırırsak! Sıramızı kaçırdığımız için bizi kabul etmezse
sonradan! Arada diğerini kontrol etmek için delikanlıya, oradaki doktor için
olan sırayı veriyorum ve kendisine anlattım karşıdaki ekranda ismini görünce
sen gir beni bekleme diyerek ben öbür tarafa gidip hemen geliyorum. Aradaki
mesafe dolaşıldığı için 500 metreyi bulur.
Arayı
fazla açmamaya çalışarak iki saat kadar süre devam ettim izlemeye. Nihayet
nörolojide sıra geldi ve diğerinde de epeyce var görünüyor sıra bekleyen.
Rahatlamam gerekir ama gerginliğim geçmiyor bir türlü.
İçeriye
girdik önlü arkalı “İyi günler” diyerek selamladık doktor ve sekreterini,
doktor tanıdı bizi ve sıcak bir gülümsemeyle konuşması, hâl hatır sorması
yıllardır görmediğim bir dostumuzmuş havası hissettirdi bana. Kendimi rahat
hissetmek istiyordum. Bak yardıma koşan, durumumuzu anlayan insanlar var, neden
tedirgin oluyorsun diye kendime yükleniyorum içten içe.
Delikanlı
şikâyetin var mı? Deyince doktor, “belim çok ağrıyor yürüyünce, bir de
ellerimin titremesi biraz da olsa kesilse iyi olacak” dedi gülümseyerek.
Gülümsemesi doktorun da dikkatini çekti. “Tamam, ellerin için bir ilaç
yazacağım faydasını göreceksin ancak belin için bir dahiliye uzmanına görünün
ve bir dahaki sefere dahiliye uzmanının yazdıklarını getirin bana, olur mu?
Başka organlardan dolayı bir şikâyetiniz var mı anlamış oluruz böylece. Ben de
o duruma göre değerlendiririm.”
Kısa
bir sohbet ve muayeneden sonra “iyi gördüm ben sizi, gayet iyi gidiyorsunuz.
İlaçların bazılarında değişiklikler yapacağım sana daha iyi gelecektir.” “Tamam” dedik ve ilaç saatleriyle bazılarının
dozlarında değişiklikler yaparak bir kullanım listesi uzattı. Aldım teşekkür
ederek. Hemen göz atıp, “anladım” dedim yüzüne bakarak doktorun.
65/
Devam edecek...
Dedenin Torunu
Devam edecek...
Görsel: Google Görseller
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlar:
Hoş geldiniz.
İlginiz için teşekkür ederim.