Bahane Üretme Fabrikası

Bahane Üretme Fabrikası Oldum

Kendimi kurtaramıyordum bir türlü içine düştüğüm derin kör karanlık kuyudan, nasıl çıkabileceğim konusunda da hiçbir fikrim yoktu. Çok yabacıydım yaşadığım durumlara ilk kez yaşıyordum böyle bir durumu. Bu kadar aciz bu kadar yorgun, bu kadar umutsuz… daha bin tane gelirdi arkadan.

                Bırakma kendini, kabullen artık, çaren yok başka; her şeye rağmen yaşamak güzeldir, bak sana ihtiyacı olanlar var dikkat etmen gerek!.. Hiçbir söz etkilemez olmuştu bir süredir. Tek bir noktaya sabitlenip, takılıp kalmıştım o nokta da ne bir milim ilerisine ne de gerisine geçebiliyorum. Düşünürken düşünebildiğim hareket planını uygulamaya geldiğinde harekete geçemiyorum bir bahane bularak. İçimde düşmanlar taşıyorum alenen. Hiç birisi de benden tarafa değiller ve el birliği yapmışçasına üstüme çullanıp beni etkisiz hale getiriyorlar.

                Neredeyse iki ay oldu geleli, her gün neredeyse sahile uğrayıp denizi görüyorum ama bir güne bir gün suya ayağımı bile batıramadım, içimden gelmedi. Kendime de tuhaf geliyor bu durum. Karşı komşum güneşli olan havalarda alıp sırt çantasını gidip yüzüp geldi zaman zaman. “Gidelim gel” dese de birkaç kez, bahane ürettim her seferinde, bahane bol çünkü, bahane fabrikasıyım ben. Gitmeyince her seferinde daha da teklif etmez oldu. Haklı adam, kolumdan sürüyerek götürecek hali yok ya denize.

                Fener alayı bir nebze de olsa iyi gelmişti akşam ama etkisi kısa sürdü bende, eve gelmeden beynimde sorular başladılar arka arkaya sıralanmaya, kovamadım sabaha kadar. Uykusuz kaldım yine. Uyku hapını her zaman almak da istemediğimden kalp çarpıntısı yapıyor diye; dönüp durdum kanepenin üzerinde gün ağarıncaya kadar.

             Bugün de çoğunluk olduğu gibi uykusuz ve sersem gibi başladık güne. Kahvaltıyı hazırladım bile delikanlı kalkıncaya kadar. İmreniyorum onun uykusuna, ilaçlarının da etkisiyle bir de ilave olarak uyku düzenleyici alması çok iyi geliyordu ona.

                Uyku düzenleyici aldığımda ben de deliksiz uyuyorum ama kalp hızlanması tedirgin ediyor aynı zamanda; çok zor durumda kalırsam ancak alıyorum.  Tıbbi yardım aldım ilk zamanlarda ancak ilaçların yan etkileri ve işin başı ve sonu kendimde olmasından dolayı çok da etkisini göremedim kısmi rahatlatmasının haricinde.

                Kendi kendimi yenmeliydim mutlaka, bir yolu olmalıydı ve ben o yolu bulmalıyım, başka çare yok. Zaman içinde değişecektir mutlaka bazı şeyler ama değişiklikler çözüm getirmeyecek bana biliyorum bunu. Saplandığım noktayı değiştirmeliyim!

56/

Dedenin Torunu

Görsel: Google Görseller