Patlayan Bomba

Vitrin

Bomba

                Yaşamının değişik evreleri gelip geçiyor gözlerinin önünden sürekli; sinema perdesindeki reklamlara benzetiyordu onları, bazılarına gülümsüyor bazılarınaysa bakmak istemeyerek gözlerini yumuyordu geçsinler diye.

                Artık ona göre hiçbir şey kendi kontrolünde olamayacak gibiydi.  “ne zaman kontrol edebildim ki hayatımı?” diye mırıldandı yürürken.  “sahi, neydi ki hayatı kontrol etmek? Başkaları yapabiliyor muydu?...”  bir sürü soru arka arkasına dizilmeye başladı, mırıldanıyordu kendi kendine.

Tepeden Kendine Bakış

tepeden-bakmak

İki Ayrı Dünya

Adımlarıma aldırmadan kendimi boşluğa bırakmış gibiydim adeta; tepeden, uçurumun dibine düşerken aşağıdaki kendimi izliyor kendimin hissettiklerini dillendirmeye çalışıyordum, kulaklarım duysun diye.

Canlanan anılar canımı yakıyordu arada bir hemen çark ediyordu aşağıdaki adam, çark etmek de meseleyi halletmiyordu ve çaresiz katlanmak zorunda kalıyordu anılara ve seslere.

"Ara, ara" diyen ses

Cadde

Görüşmenin Anımsattıkları

Evet, haklıydı; uzun bir süre görüşememiştik, aradıysa bile bana ulaşamamıştır çünkü uzunca bir süre telefonumu kapatmıştım geceli, gündüzlü. Telefonun çalması bana büyük bir işkenceymiş gibi geliyordu, esintinin bile rahatsız ettiği, duygularımı karman çorman ettiği bir dönemdi o dönemler.

Telefonla Arayan Kimdi?

Gelen-telefon

Telefonumun Titreşimi

Arkadaştan ayrıldıktan sonra başıboş dolandım bir süre sokak aralarında, bir süreden sonra caddeye çıktığımın farkına vardım. Arkadaşın üzüldüğü aklıma geliyordu arada bir. Onunla birlikte üzülmeye devam ediyordum sanki. Her ne kadar onu teselli etmek için “boş ver, acelesi yok” dediysem de yalan söylemiştim kendisine. Ev en acil ihtiyacımdı bu aralar çünkü.

Ayna

ayna

Kılık

Anlayamadığım şey,

Umutsuzlardan umut beklentisidir;

At Oltanı Göle

"At Oltayı"

Rast Gele!

Onun kahrını,

Bunun nazını;

Şunun yükünü;

Dünya’nın derdini

Çekmekle geçer ömür;

Hayâller Suya Düştü

Park

Büyük Hayâl Kırıklığımız

Öğle yemeğine oturduk, birkaç lokma almadan daha, geldi arkadaş. Sevinçli olduğuna göre tip proje elinde olmalı diye düşündüm; el salladım gülümseyerek. “kaynanan seviyor seni be!”

“Haklısın, sever beni kaynanam. Kızını sırtımdan hiç indirmiyorum ki neredeyse yürümeyi unuttu!” diyerek gülmeye başladı gevrek gevrek.

Puşt, Puştluğunu Yapar!

"demlik geldi"

Arkadaşın Puştluğu

Her zaman şaşırdığım ve aynı zamanda bir türlü cevabını bulamadığım bir sorudur bu ustaların cesareti; ellerinde bir keser, bir çekiç bir de bellerinde önlük oldu mu yapamayacağı hiçbir inşaat işi yoktur bu adamların. Ne yapar eder yaparlar ve onlardan iyi de yapan olmaz onlara göre. Her şeyi bilirler hem de değme proflara taş çıkartırlar(!)

Alışkın olduğumdan, toyluğumdaki sert davranışlardan uzaklaşarak çömeldim, elimle işaret ederek ustaya. Usta da çömeldi önüme. “çayın var mı senin?” şaşırdı önce, dik dik gözlerimin içine bakmaya başladı saf saf. Ne demek istediğimi anlamaya çalışıyor ve düşündüklerine göre de cevaplarını hazırlıyordu.

Dur Ya, Çek Sağa!

"Köprü krokisi"

Telefonla İlgilenmesinden, Tedirginliğim

Tıka basa güzel bir kahvaltı yapmayalı epeyce olmuştu, uzun bir süredir bu kadar zengin ve keyifli kahvaltı yapmadığımı düşündükçe midemde dolanmaya başlayanları bir bir sezebiliyordum sanki.
Mide de alışkın olmadığı şeylerle karşılaşınca bencileyin, aşkınlıklar içinde hoş geldiniz diyerek daha midenin girişinde karşılıyordu onları.

Benim Algılayıcılar

"Sürpriz Kahvaltı"

Benim Algılayıcılar Bozulmuş Galiba!

Her şeye rağmen bu gün kendimi sıkmamayı başarmak istiyorum ve kafamın içindekileri bir kenara koyup biraz da olsa güne yoğunlaşıp, elimden geldiğince günden her saniye hatta her anını keyifli geçirmeyi tasarlamaya başladım; çayımı keyifle yudumlarken ve simitten ısırıkları koparırken.

Günün en fazla hoşuma giden zamanlarından birisi kahvaltı anlarıdır. Kahvaltıda kendime gelip gün boyu aynı canlılığımı korumaya çalışmakla iyi mi edip yoksa kötü mü ettiğimi düşünürdüm arada bir ama bu gün düşünmek istemiyorum artık hiçbir şey beni düşünmeye sevk edemeyecek bu gün. İstifamı verdim bütün dert, kaygı ve elemlere.

Gülmenin Faydaları

"Gülmenin faydaları"

Bu Bir İşaret Olmalı!

Yürüyüşten sonra biraz terleyince, günün yorgunluğu çöktü iyice üstüme. Terim vücudumda tamamen soğumadan misafirhaneye gitsem iyi olur diye aklımdan geçirince korkuyla karışık adımlarım hızlandı bilinç dışı. 
Terim sırtımda soğuduğu zaman, hafif de serinlemiş olan havanın etkisiyle eklemlerim, kireçlenmelerimin sızısı illallah çektiriyordu bana, yaşadığım tecrübelerden biliyordum bunu. Korkumun nedeni buydu aslında.

Zurnanın zırtladığı yer

"Akşam Karanlığı"

Akşam Karanlığı

Zurnanın zırtladığı yer orası,

Yani

Akşam karanlığı;

Mest ediyor beni

"Erik ağacı"

Nazlı bakışlar

Hey!

Hey erik ağacı,

Erik ağacı;

Olmasan da farkında

Sevgi

Ben Sana Çok Yakınım!

Hani günün sonunda

Arınıp

Tüm telaşlarından

Başını yastığa koymak istersin ya!

İçimden bir ses

"Umut Çiçekleri- Kardelen"

Aldırma, Hangi Akşam Çıkmadı Sabaha!

Gecelere ne desem olmuyor,

Anlamıyor,

Bitmek bilmiyor

"Umutsuz"

Umutsuz Yaşam

Bazen anlamsızlaşıyor her şey,

Gün,

Bin güne bedel geliyor;

Bunlar Ne?

"Yürüyüş iyi geldi."

                Emlakçıya geldik. Çay söylediler, yorgunluğun üzerine iyi gelmişti çay.  Kira işiyle ilgilenen muhasebeciymiş aslında, delikanlı da ayakçısı, iş başına kısmi ücret alan birisi. Aynı zamanda üniversite öğrencisiymiş kendisi. Harçlık çıkarıyor işte. Gülümseyerek baktım delikanlıya hoşuma gitti yaptığı iş.

                Ev sahibi bir kadınmış, apartmanın sahibiymiş aynı zamanda ve yaşlıymış, İzmir’de kızlarının yanında kalıyormuş. Aylık 600 lira dediler 500 liraya konuşarak tamam dedi muhasebeci. İki aylık depozitle birlikte ilk ay peşin ödeneceğini söyledi kabul ettim. Depozit için senet hazırladı ve imzaladım.

Size Uygun Ev Bulduk Abi

İki odadan ibaret müştemilattan bozma ev

                Telefon etti not bıraktığım bir emlakçi, öğle vaktiydi ve şehir dışında şantiyedeydim. “Abi size uygun bir ev bulduk, eşyalı hem de.” Deyince çok heyecanlandım. “Şu an şehir dışındayım, akşama döner dönmez arayacağım sizi, hemen görmek istiyorum. Teşekkür ederim.”

                Ayaklarım yere basmıyor oldu sanki uçuyordum havalarda. Şantiyede işler oldukça yoğundu, bir an koptum sanki şantiyeden. Bir an önce yola çıkabilmenin çarelerini aradım. Nihayetinde akşam olmak üzereydi kısmen de olsa işleri yoluna koyduk ve yemeği beklemeden ayrıldım şantiyeden.

Konuşulacak Bir Şey Kalmadı

Ziyafet

Fırsatçı Yaklaşım

Artık konuşulacak çok fazla bir şey kalmamıştı bana göre. Dil ucuyla bir kez daha fiyat konusunda düşünmeleri gerektiğini söyledimse de kadın kestirip attı hemen.
Kendi ücretimi kıyaslamak geçti aklımdan bir an. Genellikle şantiyede veya ofiste 18 saat çalışıyordum haftanın altı günü. Arada bir olsa da en azından hafta da bir ortalama 24 saat çalıştığım zamanlar da olurdu hatta bazen gerekli olduğu durumlarda işi yetiştirebilmek için haftanın yedi günü de ortalama yirmişer saat çalıştığım olurdu. 

Kadın ve Kocası

"Oh be!"

Kadının Çalışma Şartları

  Önce kocası konuşmak istedi ama kadın hemen, kelimesini ağzından çıkaramadan mikrofonu aldı eline, kocasının suratına bakarak, arkasından benim suratıma bakarak gayet kendinden emin bir tavırla konuşmaya başladı.                         Durumu ve davranışı beni olumsuz etkilemişti daha ilk konuşma aşamasında ve ümitsizliğe kapılmama neden oldu.

“Ben daha önce de çalıştım bu gibi durumlarda. Size de anlattığım gibi kocam öğretmen ve çalışıyor, sabahçı. İki tane çocuğum var ve onların kahvaltılarını hazırlayıp yaptırdıktan sonra okula gönderirim daha sonra sizin eve gelirim. Haftada üç gün sabah on, akşam beş çalışırım...  "

Evde Kimin Sözü Geçiyor?

"Buluşma"

Buluşma

“Merhabalar! Hoş geldiniz.” diyerek önce bayan elini uzattı tokalaşmak için. Ben ayağa kalkıp elini sıktım, daha sonra kocasının elini sıktım teşekkür ederek. Oturduk birlikte. Babamla da el sıkıştılar.

Kadın elinden iş gelen birisi gibi görünüyor, dediğine göre de daha önce yaşlı bakımıyla ilgilenmiş zaman zaman.  Kocası öğretmen ve çalışıyor. İkisinin de yaşları ortalama kırk beş ile elli yaşlarında görünüyor. Kadın temiz ve titiz birisine benziyor, el ve tırnaklarını fark ettirmeden inceledim. Oje falan yok, gayet temiz görünüyor. İlk anda anlamaya çalıştığım durum acaba hangisinin baskın olduğuydu evlerinde, yani kimin sözü geçiyordu? Bu durum anlaşmayı da etkileyecekti bana göre.

Hep Bildiğini Okursun!

"Didim-Altınkum"

“Hep Bildiğini Okursun!”

                Tavla oynadık ama eskisi gibi neşeli değildi. Neredeyse ağzını bıçak açmadı hiç. Ben mecburdum artık konuşmaya.  “baba ben bir kadınla konuştum sana haftada birkaç gün yardımcı olması için. Sen ne dersin bu duruma?..”

             “Ne kadını? Ne yapacakmış kadın madın?”

                “Ben çok tedirginim durumdan, kötü bir şeyler yaşamamak için eve birkaç gün gelip yemek, temizlik yapacak. Gerekli durumlarda seni hastaneye götürecek. “

                “ben ne dersem boş nasılsa sen hep bildiğini okursun! Ne istersen yap ben iyiyim, hasta değilim."

Kırgınlığı Üstünde

Gelecek

Kırgınlığı Üstünde

        Hafta sonunu sabırsızlıkla beklemekten başka bir çarem yoktu her ne kadar içim içime sığmasa da korku ve endişeden. 
 Bazen insan nereye kadar dayanabileceğinin testini yapıyor ama inanılmaz olan ise bütün testlerden olumlu çıkıyor katlanarak. 
      Anlaşılan durum o ki: katlanılamayan bir şey olmayacak. Her ne kadar önceden düşünülen şeyler olmasa da karşılaşılan durumlar, mutlaka bir yolu bulunup idare yolu seçiliyor.

Telefonla Görüşme Heyecanım

"Telefon görüşmesi"

             İçimdeki korkularla birlikte bir hafta yaşamanın verdiği korkularla birlikte, beni kurtaracak, daha doğru bir ifadeyle;     kurtaracağını düşündüğüm telefon numarasını aldım elime ve içimdeki rahatlayan hislerin devamlı olmasını dileyerek hem korku hem de sevinç içinde numara tuşlarına bastım aceleyle.

Telefonun çalmasını sabırsızlıkla dinleyerek açılmasını bekledim bir süre. Dört ya da beş kez çaldı ama açan olmayınca panikledim birden. Cesaretim kırıldı.
Hemen tekrar aramayı düşünsem de cesaret edemedim. Beklemek daha iyiydi benim için. Açıldığında rahat görüşebilmek için kendimi toparlayıp güven kazanmalıydım kendime. Aksi halde sesimin tedirginliği karşı tarafı tedirgin edebilir korkusu kaplamıştı içimi.