Dedenin Torunu Tekrar Çatı Katında

"Hanımı uyanır"

Gece Çalışması

                Bir an önce diğer defterleri veya yazılıp çizilenleri bulmak için can atıyor ve sabırsızlanıyordu torun. Karısıyla konuşmayı denemişti bu konudaki düşüncelerini. Nedense karısı çok fazla ilgilenmiş görünmüyordu kendisine. Neden ilgilensindi ki, her ilgilendiği şeyle ilgilenmek zorunda değildi elbette ama ilgileneceğini düşünmüştü işte. Kendisi olsaydı onun yerine ilgilenir miydi? Ya da ilgileniyormuş gibi görünerek geçiştirir miydi? Cevabını vermek zordu içindeki duygular içinde, ilk anda ilgilenirdim elbette o benim karım ve onun duygularını önemsiyorum cevabını yapıştırıverdi kendince kendi içine bakarak. Evlilik denilen böyle bir şey değil miydi? Kim bilir belki de!

                Gece herkes uyuduğunda sabaha kadar rahat rahat çalışırım diye aklından geçirerek heyecanını yatıştırmaya çalıştı. Sakin olmalıydı, evi bu işe karıştırmanın anlamı yoktu. Biraz mantıklı ol dedi içinden kendine. Duygularımı biraz frenlemeliyim, nasılsa her şey elimin altında bir yerlerde arar bulurum, gerekirse her bir parçayı tek tek gözden geçiririm.

                Kendince büyük bir define bulmuş gibiydi. İşte bütün zenginlik ellerinin altındaydı. Çok az bildiği konularda çok şey öğrenebilecekti kendince. Tereddütleri olmasıyla birlikte umudu da fazlaydı. Elindeki ilk defterin sayfalarını bitirmiş diğer deftere el atmıştı. “Hayatımın önemli bir evresi” notu vardı giriş sayfasında. Tarih, gün yoktu. Heyecanı arttı bir kez daha. Tek tek okumanın anlamı yoktu artık, hızlı hızlı çevirerek sayfaları dönemler hakkında bilgisini artırmaya çalışıyordu. Hepsini de belli bir sıraya koymadan çok şey anlayamayacaktı olanlar hakkında.

"Ayrıştırılmış koliler"

                Epeyce karalanmış, gelişi güzel çizilmiş resme benzer çizimler vardı sayfalarda. Resimler genellikle kuşa, ağaçlara, yapraklı, kalın gövdeli ağaçlara benziyordular.

                Elindeki defterlere göz atması bittiğinde kendini başka bir dünyada bulmuştu sanki. Yalnız ve çaresizlik akıyordu her sayfadan. Kendi duygularına ve analizlerine yer vermişti dedesi.

                Dediği gibi de yaptı, gece herkes uyuduktan sonra gitti çatı katına ve kapı yanını temizleyerek her şeyi tek tek karıştırdı, tüm kolileri açtı birer birer. Dedesine ait olanları ayrı kolilere koyarak ne var ne yoksa ayıklamaya çalıştı.

                Sabahın ışıkları yavaş yavaş ortalığı aydınlatmaya başlamıştı ve kendini oldukça bitkin hissetmeye başlamıştı. Olduğu gibi bırakıp yatağına döndü kimse uyanmadan. Üzerindeki tozlu giyecekleri çıkarıp kıvrılıp yattı karısının yanına. Kısa bir süre sonra da daldı uykuya.

13/
devamı 14/... de
başa dön...

                                                                                                                     Dedenin Torunu

Görsel: Google Görseller