Dedesinin Hayaliyle Konuşan Torun

Hatırladım Dede

"Eski ev"

Bu evi yeni yapmıştı babası ama eski evi-babasının ve dedesinin evini- yıkmadan korumuştu, anıları vardı o evde ve zaman zaman gidip oturuyordu orada yalnız başına. Babasının yaptıklarına bir türlü anlam veremiyordu çocukluğunda ama yetişkinliğinde anlamaya başlamıştı onu-babasını- kendisini de çekmeye başlamıştı o ev ve çatı katı. İşte oradaydı şu anda kendisi de. İlk adımını atar atmaz dedesinin sesini duyar gibi oldu birden ve tüyleri diken diken oldu. Etrafına bakındı, karmakarışık kolilerden ve oraya buraya atılmış bir sürü eski eşyadan başka bir şey göremiyordu. Duyduğu ses “hatırlıyor musun evlat konuşmamızı?” diyordu, yüzünde gülümseme vardı.

"Oturulan oda"

            “Hatırlıyorum dede, hatırladım buraya gelince!” diye fısıldadı, kendi kendine konuşmasına şaşırarak. “Yürü, yürü doğru yürü!”  Duyduğu sese uyarak yürümeye devam etti dosdoğru duvara doğru. Babası iyi korumaya çalışmıştı bu evi, “neredeyse her kış gelmezden önce mutlaka çatısını kontrol ediyor ve gerekli tamiratları yapıyor veya yaptırıyordu. En son hatırladığında da çatıyı olduğu gibi aktarmış ve yenilemişti.
            Buraya yaptığı masraflar yüzünden annemle yaptığı kavgaları hatırlıyorum bazen. Annem boşa yapılan masraf olarak görüyor, yıkılıp kurtulmak gerektiğini düşünüyordu ama bir türlü de yıktıramamıştı burasını. En son kavgalarında babamın restini çektiğini hatırlarım 'istersen boşanabilirsin, tercih senin. Bir daha senden burasıyla ilgili bir söz duyarsam ben boşayacağım seni.” demişti.

           Çok üzülmüştüm o zaman ve babama sorduğumda da bana gülerek “çok ciddiydim, çünkü boşanmayacağını biliyordum” demişti bana gülerek. O gün bu gündür kimse o ev hakkında tek kelime bile yapmamıştı.”

"Kış odası"

            “Benim yaptığım da arada bir bahçeye indiğimde içeriye bir göz atmaktır sadece. Bazen aklıma geldiğinde çatıya bir bakarım ışık görünüp görünmediğine, eğer ışık görünüyorsa gece karanlığında, delik var ve içeriye su alacak demektir, bu da dedemden öğrendiğim bir bilgidir.”

            Bir güç onu yönlendiriyordu sanki, hiçbir şeye dokunmadan ve bir şey kırıp dökmeden köşeye kadar vardığında bir an durakladı ve etrafına bakınmaya başladı ne arıyor olduğunun farkındaymış gibi. Köşede üst üste yığılmış onlarca karton, ahşap koli vardı. 

2/
devamı 3/... de
başa dön...

                                                                                                                Dedenin Torunu

Görsel: Google Görseller