"Didim-Altınkum" |
Tavla
oynadık ama eskisi gibi neşeli değildi. Neredeyse ağzını bıçak açmadı hiç. Ben
mecburdum artık konuşmaya. “baba ben bir
kadınla konuştum sana haftada birkaç gün yardımcı olması için. Sen ne dersin bu
duruma?..”
“Ne
kadını? Ne yapacakmış kadın madın?”
“Ben
çok tedirginim durumdan, kötü bir şeyler yaşamamak için eve birkaç gün gelip
yemek, temizlik yapacak. Gerekli durumlarda seni hastaneye götürecek. “
Anlaşılan
durumda pek sıcak bakmıyordu duruma. Galiba asıl sorun başlıyordu daha işin
başında. Hatta ne olduğu bile belli değildi daha. Anlaşıp anlaşamayacağımız
belli değildi. Ne kadar para isterler, bizim şartlara uyabilirler mi?.. bir
sürü soru oluşmaya başladı kafamın içinde. Mesele para oldukça karşılayabilecek
durumdayım ama başka durumlar olursa anlaşmamız zorlaşabilirdi.
Benim
istediğim aslında evde kalınması ama kendi evi olan ve çorlu çocuklu bir kadının
ev, kocasının bu durumu karşılayabilecekleri pek mümkün görünmüyordu sanki.
Kadının ilk ve ortaokul çağlarında çocukları varmış bahsettiğine göre. Ancak
onların hazırlıklarını yaptıktan sonra gelebilirdi gelse de. Veya kocası o
işlerle ilgilenip iş bölümü yaparlardı.
Babamın
durumunu da görsünler diye beraber gitmeyi düşündüm kararlaştırdığımız yere.
Saat on civarındaydı çamaşırları sermem, hemen arkasından çıktık arabaya
binerek. Arabayı kararlaştırdığımız yerde park ettikten sonra oturacak bir masa
aradım ve kenarda bir masa buldum.
Hava gayet
güzeldi. Biraz rahatlamaya çalışıyordum. Kimse fark etmesin diye derin nefes
alışverişlerimi daha dikkatli yapıyordum, etrafa bakınıyordum bir taraftan da
gelen giden var mı diye. Beş dakika kadar oturunca karşımızda bulunan girişten
bir bay ve bayan geliyordu içeriye doğru. Bizi tahmin etmişlerdi sanıyorum
doğru bize doğru yürümeye başladılar. Etrafa bakındığımda da oturan birkaç genç
insanlar vardı. Normal olarak bizim olduğumuzu tahmin etmeleri zor değildi.
130/
Görsel: Google Görseller
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlar:
Hoş geldiniz.
İlginiz için teşekkür ederim.