Evde Kimin Sözü Geçiyor?

"Buluşma"

Buluşma

“Merhabalar! Hoş geldiniz.” diyerek önce bayan elini uzattı tokalaşmak için. Ben ayağa kalkıp elini sıktım, daha sonra kocasının elini sıktım teşekkür ederek. Oturduk birlikte. Babamla da el sıkıştılar.

Kadın elinden iş gelen birisi gibi görünüyor, dediğine göre de daha önce yaşlı bakımıyla ilgilenmiş zaman zaman.  Kocası öğretmen ve çalışıyor. İkisinin de yaşları ortalama kırk beş ile elli yaşlarında görünüyor. Kadın temiz ve titiz birisine benziyor, el ve tırnaklarını fark ettirmeden inceledim. Oje falan yok, gayet temiz görünüyor. İlk anda anlamaya çalıştığım durum acaba hangisinin baskın olduğuydu evlerinde, yani kimin sözü geçiyordu? Bu durum anlaşmayı da etkileyecekti bana göre.

Nihayet bir süre havadan sudan konuştuktan sonra asıl meseleye geldik. “Efendim, aslında benim düşündüğüm evde kalıcı olunmasıydı ama görünen ve anlaşılan durumunuzda bu durum mümkün değil gibi. Babam kendi ihtiyaçlarını kendisi görebiliyor ancak benim tedirginliği onun yalnızlığı, beslenmesi ve ihtiyacı olduğunda dışarıdaki ihtiyaçlarının karşılanması. Hastane, bazen alışveriş…  Gibi.”

Hızlı hızlı konuştuğumu fark ettim, daha yavaş konuşmak için zorlamaya başladım kendimi. Durumun görünen olumsuzlukları benim düşündüğümü karşılamaya çok uzaktı. Bu nedenle de olumsuz bakmaya başlamıştım kendi içimden ama ne olursa olsun makul durumlarda anlaşmaya çalışmayı düşünüyordum.

“Sizin düşündükleriniz veya çalışabilecek durumlarınız nasıl acaba?” kendimi frenlemek için topu karşıya atmaya karar verdim. Öncelikle, durumumuzu mecburmuşuz gibi düşünmesinler diye de fazla kendi durumumdan bahsetmedim. Kendi halimizde birileriymiş gibi algılanmak istedim ki isteyeceği ücret konusunda uygun, abartısız bir fiyatla karşıma çıksınlar.

131/

Devam edecek... Dedenin Torunu

Görsel: Google Görseller