MİSAFİRLER: İlk Denize Giriş KeyfiMisafirler

Kumsal

Deniz Keyfimiz

İki ay kadar süre eskiden yaptığımız gibi günlük düzenli yürüyüşlerle geçti, ilaçlarını bırakmış olması önemli bir sorun yaratmıyordu. Atta daha da iyi göründüğü günler oluyor, korkularından arınmış bir durum sergiledi.

Yüzündeki gerginlik kaybolmaya başladığını fark ettiğimde durumunun geçici bir rahatsızlık olduğunu bile düşünmeye başladım. İçinde bulunduğu şartların iyileşmesi en azından yalnızlık ve imkânsızlıklardan kurtulmuş olduğu düşüncesinin kendinde psikolojik iyileşme sağladığını düşündüm.

Özellikle yalnız yaşamın verdiği gerginliklerin ortadan kalktığını düşündüğünü düşünerek zaman zaman sorular sorarak ölüm korkusunun olup olmadığını test etmeye çalıştım zaman zaman ve edindiğim gözlem olumluydu.

Harçlıklarını aylık olarak vermeye başladım, zaman içinde maddi sıkıntılarımız önemli düzeyde ortadan kalktı. Kendisinin emeklilik gibi düzenli ve güvenli bir geliri olmadığı için maddi açıdan zorlanacağı veya ümitsizliğe kapılacağı düşüncesiyle elimden geleni esirgemiyordum. Alış veriş konusunda da kesinlikle bir sınır ve koşulumuz yoktu.

Havalar ısınmaya başladı, insanlar denize girmeye başladılar bu arada.

Özellikle doktorun da dediğini hatırlatarak denizde yüzmek kas hareketlerini artıracağı için iyi geleceğini anlattım ve gittik. Su yeterince sıcak değildi ama kumlar yeterince ısınmış olduğunu görünce soyundu, mayo, havlu ve hasırı almıştık. Mayolarımızı giymiştik sahilde kabin ihtiyacımız olmasın diye.

Ben biraz suya girdikten sonra yorulup yanına geldim, kumda ve güneşin altında oturmayı tercih ediyordu. Kaslarının zayıflığı beni korkutuyordu aslında. En fazla bir metre kadar derinliğe girmesi gerektiğini düşünerek gerekirse o bir metre derinliklerde bile yanında olmayı istiyordum.

Korkuyordum çünkü ayağına bir şey batar panikler veya sendeleyip düşerse boğulur diye. Bir süre birlikte bir metreye kadar yürüdük. Sahil güzel, derinlik birden oluşmuyordu. Çöktüğünde suyun içinde suda yalpa yaptığını fark ettim ve tedirgin oldum. Kendisini koruyabilecek bir hali yoktu.

Kendisine anlattım düşüncelerimi ve korkumu. Biraz geriye çekildik yaklaşık yarım metreyi geçen derinlikteydi su. Oturdu, uzandı. Kendince denedi ve ben de rahatladım durumdan, uzaklaştım yanından kendisiyle baş başa kaldı uzun bir süre.

Bu arada çevredeki insanlardan olan çekintisi de kayboldu ve kendine güven gelmişti. Ki üç saat kadar zaman geçirdikten sonra hafif rüzgâr çıkmaya başlayınca tedirginlik başladı, kireçlenmelerinden dolayı. Aslında kendini iyi tanıyor ve kendisini korumasını çok iyi biliyor olduğunu da anlamış oldum.

Tatlı suda durulanıp kurulandık ve kıyafetlerimizi değiştirip sahilden ayrıldık. Suyun içindeki yaptığı hareketler ona yürüyüşten fazla yorgunluk verdiği belliydi yürüyüşünde. Akşam yemeğimizi de yedik ve karanlık bastırmadan eve geldik. Planımızda yarın yine sahile gitmek var.

113/