Pazartesi, Şubat 12, 2018

Bakım Evi Konusunu Konuştuk

"Japonya'da yaşlılar huzurevi yerine cezaevi seçiyormuş"

                Nihayet taksitle bir diz üstü bilgisayar alabildim kendime. İnternet bağlatmayı düşünmedim ilk anda çünkü:  haziran ayında evden çıkmamız gerekiyordu anlaşmamıza göre ve ev sahibi günlük veya haftalık olarak kiraya verecekti.
                Vınn alarak çözdüm sorunu ve ilk araştırmak istediğim durum, yakın yerlerde babamı rahatlıkla güvenerek bırakabileceğim bir bakım evinin olup olmadığıydı. Henüz durumu kendisiyle görüşmemiştim ama ön bilgi edinmek iyi olacaktı. 
               Devlet veya belediyelerin bakım evlerinde doluluk vardı ilk araştırmalarda öğrenebildiğim. Ancak bir yer boşalırsa alınabileceğini ve de rahatsızlığı olmaması gerekliydi, rapor isteniyordu. Kendi kendinin ihtiyaçlarını görebilir durumda olmalıydı istenen şart.
                Eğer çalışmaya başlayabilirsem istenen bakım ücretini rahatlıkla karşılayabilirdim ve çalışmayı bıraktığım zaman da kendim bakardım. Bu aralarda araştırmamı yaparken aynı zamanda resmi kurumun birinden bir sosyal yardım görevlisinden alabildiğim bakıcıların isimlerini alıp onlarla şartlarım hakkında görüşmeler yapmak istiyordum.
              Yalnız kalmadan korktuğunu ve sıkıntı yaşadığını öğrenince ben de oldukça etkilendiğimden çareler üretmeye çalışıyordum. İki ayağım bir pabuca sıkışmış gibiydi, bir durum diğerine uymuyordu ama bir karar verilmeliydi mutlaka. Yardım alabileceğim ya da isteyebileceğim kimsem yoktu.  
          Asıl sıkıntım bu durumdu galiba. Düşünmek bile istemiyordum, düşündükçe eriyip gidiyordum kar topu gibi ve yok olacağım anı bile hisseder, gözlerimin önünde canlandırır hale gelmiştim. Bu yüzden düşünmemeyi seçiyordum.
                Babamla bakım evine yerleşme konusunu görüşmeye karar verdim ve görüştük, uzun bir değerlendirme süreci yaşadık bir türlü kabul etmeyince. Bir ara kabul eder gibi olunca hemen değerlendirmek istedim ve eşyalarından oldukça fazla bir kısmını iki büyük bavula koyarak birlikte gittik.
Bir yer buldum yakın ilçelerden birinde. Sahibi doktormuş,  kendi yakını da rahatsız olduğu için ondan yola çıkarak böyle bir durum düşünmüş. Bahçeli ve havuzlu, otelden dönüştürülmüş bir yerdi.  Yeşillikler içinde güzel bir yerdi ama nedense bana kasvetli gibi geldi.
Mevcut durumda beş veya altı kişi kadar yaşlı vardı. Demans rahatsızlığı görünüyordu bazılarında. Yetmişli yaşlarda bir demanslı kadın gelip babamın elinden tutup götürdü yanımızdan salona doğru. Salonu görebiliyordum oturduğumuz yerden.

117/
Devam edecek... Dedenin Torunu

Görsel: Google Görseller

2 yorum:

  1. Merhaba, yazınız için teşekkürler. Bloggerların buluşma ve sosyal paylaşım noktasına sizi de bekleriz.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Blog World,
      teşekkür ederim, görüşmek üzere hoşça kalın.

      Sil

Yorumlar:
Hoş geldiniz.
İlginiz için teşekkür ederim.