 |
| taze-fasulye |
Kendi oluşturduğumuz teori işe
yarıyor gibi görünüyordu ve bu durum bizi çok sevindiriyordu.
Kısaca özetlemek
gerekirse: kasların hareket etmesi enerji harcanması demekti. Enerji harcanması
demek beyindeki faaliyetlerin artması demekti bizim için.
Bu günlere
kadar yaptığımız en önemli şey dinlenmeden yürüyüşü ortalama bir kilometreye
çıkarmayı başardık. Daha ilk altı ay içinde bu durumu halletmiştik. Arada boşluklar
–tembellik- oluştu. Boşlukların bize kaybettirdiği fazlaydı ve kaybetmeyi
hızlandırıyordu da.
Öğrenme tamamen
kesiliyor, unutkanlık artmaya başlıyordu. Hafızada tutma süresi kısalıyordu.
En büyük
derdim öğrenmenin devamıydı. Azda olsa yeni kayıt yapılsın istiyordum beyinde.
Araştırmalarda
gördüğüm durum ise günlük yürüyüşün üç kilometre olması yönündeydi ama bu durum
bizim için geçerli bir durum olamazdı çünkü yaş 75. Kahveye gidip gelmesi
günlük olarak yapılabilecek bir şey. Hele günde iki kez olursa daha iyi
olacaktı. Yaptı da. Yeni arkadaşlar edindi. Onlarla sohbetleri olurdu. Bazen ben
de katılırdım aralarına.
Günlük yaşama
ortak etmenin yollarından birisi de yemek yaparken hazırlık aşamasında katkıda
bulunmasıydı. Örneğin kuru fasulye yapacağımız zaman fasulyeyi ayıklama işini
ona vermeye başladım. Taze fasulye olduğunda kılçığının temizlenmesi ve
parçalama işini rahat yapıyordu. Bitirdiğinde haber veriyordu bana. Bu esnada
gözlerindeki ışıltının arttığını fark ettim. Bir taraftan eğleniyorduk diğer
taraftan iş yapmış oluyorduk.
Dışarıdan bir
gören olur mu diye tedirginliğimi attım üzerimden. Kim ne derse desin umurumda
olmayacaktı artık. Çünkü biz biliyorduk neyi neden yaptığımızı. Kimsenin de bir
şikâyeti yoktu üstelik.
204/
Görsel: Google Görseller
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlar:
Hoş geldiniz.
İlginiz için teşekkür ederim.